Mijn familie let heel erg op de mode. Dit geldt voor bijna elk familielid. Dit komt voornamelijk doordat mijn moeder in de mode werkt. Ze begon als helper op de werkvloer. Ze was toen zestien. Dit is ook de leeftijd waarop ze mijn vader heeft ontmoet. Hij haalde haar elke dag na werk op. Hij werkte toevallig in de kaaswinkel ernaast. Hij liep met haar mee naar de trein en wachtte tot zo veilig was vertrokken. Hierna stapte hij in zijn eigen trein. Voordat mijn moeder mijn zusje en mij als kinderen kreeg, had ze een eigen kledingwinkel. Deze liep heel erg goed. Het was een soort familiebedrijf. Veel klanten kunnen dit erg waarderen. Toen ze ons kreeg heeft ze dit stopgezet. Het voelde alsof haar eerste droom was gelukt. Haar nieuwe droom was er zijn voor mij en mijn zusje. Toch heeft ze de modewereld nooit achter zich gelaten. Ik en mijn zusje hadden altijd hele mooie kleren. Mijn moeder had hier veel geld voor over.
De voetbalwedstrijd
Mijn zusje en ik waren allebei zeer sportief. Ik zat op voetbal en zij op hockey. We hadden allebei een op zaterdagochtend een wedstrijd. Ik vond voetbal altijd heel erg leuk. Ik had een gezellig team en we waren best goed. Op dit moment stonden we tweede in het klassement. Mijn moeder ging met mij mee naar de wedstrijd. Mijn vader met mijn zusje. Dit wisselde ze elke week om. Ik stapte uit de auto en ging me omkleden. De wedstrijd ging echt goed, we wonnen met 2-0. Na afloop ging ik nog wat limonade drinken met mijn vrienden. Na een tijdje kwamen we als laatste in de kleedkamer. Ik kleedde me om, maar kon mijn schoenen nergens vinden. Na lang zoeken besefte ik, mijn Nubbik schoenen waren verdwenen!
De hockeywedstrijd
Mijn zusje haar wedstrijd ging iets minder goed. Ze verloor met 3-5. Mijn vader kocht een ijsje om haar te troosten. Eenmaal terug thuis vertelde ik dat mijn schoenen waren gestolen. Mijn zusje keek mij met ongeloof aan. Ze vertelde dat ook haar schoenen waren verdwenen. Ook tijdens de wedstrijd. Ze had mooie Nubikk dames. Achter ons stond onze moeder haar lach in te houden. Wij snapte er niks van, hoe kon het nou grappig zijn dat onze schoenen weg waren. Mijn moeder liep naar de gang en kwam terug met twee grote dozen. Het waren cadeaus. Nog steeds enigszins verward maakte mijn zusje en ik de dozen open. Het waren nieuwe Nubbik schoenen uit de nieuwste collectie! We waren erg blij met het cadeau en konden achteraf lachen om de grap.
